«سلام ای شب معصوم»

تو حال خودم بودم که صدایی از سمت رودخانه با لحن پرنشاطی به گوشم رسید؛ سلام معلم نمونه. پیدات نیست . کجایی؟ خوبی؟...دوروبررا نگاه کردم و نگاهش را که پر از شادمانی دنبال نگاهم می گشت، پیدا کردم. خطابش با من بود. قدری شیرین عقل به نظرم آمد اما به هرحال دست راستم را به محاذات گوش بالا بردم و سلامش دادم . مرا می شناخت و از قرار به خاطر داشت که یکی از رهروان صبحگاه سال های اخیر بوده ام. درهمان حال که به راهم ادامه می دادم از احوالپرسی اش تشکر کردم.

آخرین مطالب این وبلاگ

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سایر وبلاگ ها